"Setki sklejonych odprysków kryształu"

Julia Ferrars nadal nie panuje nad swoim darem, a darem tym jest niszczyć. Od wydarzeń poprzedniego tomu minęły dwa tygodnie i Punkt Omega mobilizuje się do przeprowadzenia kolejnej ze swych akcji. Miejsce, gdzie dziewczyna znalazła schronienie i odzyskała poczucie względnego bezpieczeństwa nadal nie stało się jej domem, bo najważniejsze jest zaufać sobie - a śmiercionośny dotyk i niszczycielska siła wciąż pozostają poza kontrolą. Dowódca Castle wymaga od niej postępów, a Kenji nieustannie przypomina o obowiązkach, lecz dla dziewczyny istnieje tylko Adam Kent oraz te chwile, kiedy może odczuć dotyk, który nie niesie zniszczenia.

Zupełnie inne, ale trafne tłumaczenie tytułu z perspektywy całości akcji tego tomu, bowiem tym razem nie tylko Julia skrywa sekret. Część pierwsza pokazała, że śmiercionośny dotyk bohaterki może znieść tylko dwoje ludzi. Dlaczego jest to możliwe i co łączy Adama i Warnera ? W tomie drugim dalsza plejady niezwykłych umiejętności, a wraz z nimi pojawią się też i odpowiedzi.

"Zachować ten sekret"
Całość tej opowieści to narracja Julii. Dziewczyna jest bardzo wrażliwa i skryta aż zdaje się, że zbyt wrażliwa na swój dar. To, że znalazła się osoba osoby, która które może mogą ją dotknąć, nie odczuwając przy tym zgubnych skutków, zupełnie obezwładnia bohaterkę i prowadzić będzie do wielu kłopotliwych sytuacji.

W tym wypadku zdecydowanie Team Warner - moim zdaniem to obecność tej właśnie postaci napędza akcję tej historii. Sama opowieść o uczuciu Julii i Adama by takiego klimatu nie stworzyła, lecz Julia i Warner to zupełnie inna rzeczywistość, choć zbliżona. Były tak śmiałe sceny, jakich między tą dwójką się nie spodziewałam.Warnerowi można wiele zarzucić, ale jednocześnie jest to świat, w którym każdy już zabijał - czy to z rozkazu czy z konieczności - i musi sobie wybaczyć albo umieć z tym żyć.

"Jak więzień nie swojego losu"
To historia o niezwykłych zdolnościach jako odpowiedzi na wyniszczony klimat planety w świecie przyszłości, jednak odnosi się do problemów także naszej codzienności: niemożliwości nawiązania kontaktu z innymi ludźmi, przełamania bariery poczucia winy - tylko tutaj jest to wzmocnione przez niezwykłą  klątwę naturę daru bohaterki.

To antyutopia, ale jednak jej tutaj mało.Potęga militarna kontra garstka ludzi o nadnaturalnych umiejętnościach - kto wygra w tym konflikcie i zadecyduje o dalszych losach planety, nie jest jeszcze przesądzone.

"Sekret Julii" - Tahereh Mafi

W oryginale: Unravel Me
[TRYLOGIA] Tom 2
Wydawnictwo Otwarte / Moondrive
RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
Stron: 400
W ramach projektu: Antyutopijne inspiracje
W kolejności: NR 45/2013/07/05 (227)
Ocena: Historia o wyobcowaniu i trudnym powrocie do funkcjonowania w społeczności, a także o tym, jakim darem jest bliskość i ile może znaczyć dotyk.  Bardzo dużo opisów poświęconych jest stronie emocjonalnej, dodatkowo przeplatanych licznymi metaforami. Krótkie rozdziały i częsta, zmienna forma prezentowania akcji tekstu - nie tylko stylistycznie ale i graficznie - przyczyniają się do tego, że powieść czyta się szybko. Jeśli zaintrygowała was opowieść o "Dotyku Julii" to zdecydowanie warto poznać też losy tego "Sekretu".

PREMIERA: 17 LIPCA

Losy bohaterki w świecie przyszłości powinny być niezależne, ale nie mogę ich tak łatwo oddzielić od zasad życia, jakie kojarzą mi się z postacią autorki. Mam wrażenia, że w powieści znajduje się też nawiązanie do innego świata krajów muzułmańskich, a w tamtym kontekście a także w przypadku wielu innych krajów współczesnego świata dotyk, strach i bezsilność oraz łamanie praw człowieka, ukazane także w "Sekrecie Julii", nabierają odmiennego znaczenia.

Wprowadzenie do serii:

Tom 1- "Dotyk Julii" w recenzji "Sukienka z potłuczonego szkła"